Sömürü ve Soygun, Baskı ve Şiddet Bakii değildir !.

Ülkeyi öyle bir toz duman kaplamış ki göz gözü görmüyor.Bu toz dumanın amacı; Halktan

gerçekleri saklamak, halkın sömürü ve soygunu öğrenmesini önlemek.İktidar bunun için

Televizyonların ve gazetelerin neredeyse hepsini kontrolü altına almış durumda.Hangi haberi

duyup duymayacağımıza ya da bir haberin nasıl verileceğine iktidar(Erdoğan Fas'tan!) karar

veriyor. Bütün kanallar ve gazeteler akşam sabah Erdoğan'ı veriyor. Haber de, yorum da,

görüntü de Erdoğan' dan ibaret.

Köşe yazarları, halkın beynini yıkamakla meşgul, “gazetecilik” diye yıkama yağlama

yapıyorlar, bunun için para alıyorlar.

• Cumartesi, 01 Mart 2014 17:53

BAŞTA İSMET PAŞA OLMAK ÜZERE , PAŞALAR KURTULUŞ SAVAŞI GELENEKLİ  ORDU GENÇLİĞİNE İHANET ETTİLER. GENÇ SUBAYLAR ASILDI, ORDUDAN ATILDILAR YILLARCA CEZAEVLERİNE ATILDILAR... HARBİYE TARANDI....50 YILLIK BİR TARİH...

O TARİHTEN BERİ  PAŞALARIN ARDINDAN GENÇ SUBAY  VE HARBİYELİ GİTMİYOR... HARBİYELİ O PAŞALARI TARİHTEN TANIYOR...

PAŞALARIN YANLIZLIĞI TARİHTEKİ İHANET GELENEKLERİNİN SONUCU.....

MUSTAFA KEMAL'İN SOYTARILARINI ORDU GENÇLİĞİ HİÇ UNUTMADI...

olaylarından hep Talât Aydemir'in başlattığı "22 Şubat İhtilâli" diye bahsedilir. Oysa 22 Şubat günü yaşananlar, ihtilâlci subayların bir oldu bitti ile, bulundukları yerlerden sürülmeleri amacıyla yürütülen ve bizzat İnönü tarafından başlatılan bir KARŞI İHTİLÂL'dir.

Aynı 21 Ekim Protokolünde olduğu gibi, birazdan göreceğimiz 9 Şubat Protokolüne ihtilâl kararıyla imza atan onlarca general ve yine onlarca Albay'dan yalnızca Talât Aydemir ve Fethi Gürcan'ın başını çektiği genç subaylar bu karşı ihtilâle DİRENMİŞLERDİR.

Eğer bu direniş olmasaydı, o zaman hiç bir direnişin olmadığı 13 Kasım 1960'da olduğu gibi açıkça İnönü ve onun maşası haline gelmiş MBK'sinin çoğu üyesi, 22 Şubat'ı kendi övünç hanelerine bir artı puan olarak yazabilirlerdi. Ama direnişin daha ilk anında iktidarın bütün temsilcilerinin Çankaya köşkünde kıskıvrak yakalanmalarıyla direnişin bir anda iktidar problemine dönüşmesi öyle büyük bir korku yarattı ki, olay İHTİLÂL görünümüne girdi.

Aslında bir direniş olarak başlamasına rağmen bir anda İnönü, hükümet üyeleri, Genelkurmay Başkanı ve Kuvvet Komutanları'nın kaderleri Aydemir'in iki dudağı arasından çıkacak bir kelimeye bağlı hale gelse de, bölüm başlığının 22 ŞUBAT DİRENİŞİ olması daha gerçekçi olur.

Bu kavga artık saklanamaz hale geldi, ayyuka çıktı.Taraflar, yazılı basında, televizyonlarda,

sosyal medyada birbirlerini eleştiriyorlar.Hükümet Başkanı daha da ileri giderek TÜSİAD'a

ağır suçlamalarda bulunuyor.Bu suçlamalara geçmeden önce TÜSİAD Başkanının söylediklerini

aktaralım:

“TÜRK Sanayicileri ve İşadamları Derneği’nin (TÜSİAD) 44. Genel Kurulu, çözüm süreci,

Gezi olayları, halen süren yolsuzluk ve hukuksuzluk iddiaları ile paralel devlet tartışmaları ve

ülke ekonomisindeki çalkantı gibi ağır konuların şekillendirdiği yoğun Türkiye gündeminin

gölgesinde gerçekleşti.TÜSİAD Başkan Muharrem Yılmaz Genel Kurulda son dönemde

şirketlere yönelik artan vergi cezalarına değindikten sonra “Hukukun üstünlüğüne riayet

edilmeyen, yargı mekanizması AB normlarında çalışmayan, düzenleyici kurumlarının

bağımsızlığına gölge düşen, vergi cezaları veya başka tür cezalarla şirketler üzerinde baskı

kurulan, ihale yasası onlarca kez değiştirilen... Böyle bir ülkeye yabancı sermayenin gelmesi

mümkün değildir. “ dedi. (23 .01.2014 Hürriyet).

Sosyalistlerin HDP’de Ne İşi Var?

Barış Yıldırım

Sitem etmiyorum, retorik yapmıyorum, bir cevap arıyorum.

Sosyalist, komünist olduğunu söyleyen, samimiyetlerinden kuşku duymadığım birçok insan kendini HDP’de ifade ediyor. Bense, sosyalist olmayan; böyle bir iddiası da olmayan; sosyalizmle ilgili her tür programatik ifadeden özenle kaçınan bir partide bu insanların ne işi var, anlamakta güçlük çekiyorum.

Bu anlama çabasının bir ürünü olan bu yazının uzunluğu, internette okunacak bir yazı için mutat sabır sınırlarını aşıyor. Umudum o ki konunun önemine binaen bu sınırlar biraz daha zorlanır. Yazı, gerekirse ayrı ayrı okunabilecek iki ana bölümden oluşuyor:

• HDP: Sosyalizmsiz Sol başlığı altında sosyalizmin soyut bazı insani değerler değil, bir sosyoekonomik sistem olduğunu, HDP’ninse bu sistemi programının ve eyleminin hiçbir yerinde öngörmediğini belirteceğim.
• HDP: Bir Alternatif girişimi daha başlığıyla Kürt yurtsever hareketinin başını çektiği hemen tüm birlik, güçbirliği, platform vb. girişimlerin epik başarısızlık örnekleri olduğunu hatırlatacağım.

PKK’nın dağ kadrosunun yöneticilerinden Cemil Bayık, Kandil’de Ruşen Çakır’a konuştu. Bayık, 17 Aralık operasyonlarından çözüm sürecine birçok konuda çarpıcı tespitlerde bulundu...
Kandil’de, KCK Yürütme Konseyi Eşbaşkanı Cemil Bayık (Cuma) ile birçok güncel konu üzerine konuştuk. Bugün söyleşimizin AKP hükümeti-Gülen cemaati çatışmasıyla ilgili bölümlerini sunuyoruz...

- Şu anda hükümet zor durumda. Sizin tavrınız ne olacak?

Şu anda sadece AKP zor durumda değil. Türkiye, devlet zor durumda. AKP-Fethullah çekişmesi, çatışması sadece bu güçleri ilgilendirmiyor. Tüm Türkiye’yi ilgilendiriyor. Sadece bu güçlere değil Türkiye’nin bütününe zarar veriyor. PKK için şu anda bulunmaz bir ortam var. Eğer PKK şimdiye kadar psikolojik merkezin yansıttığı gibi bir hareket olsaydı, sadece Türkiye düşmanlığı yapsaydı farklı davranabilirdi. Demek ki Önder Apo’nun, PKK’nın ve Kürt halkının Türkiye düşmanlığı yok. Bugünkü yaşanan durumlardan da bunu çok rahat görebilirler. Bugün en sorumlu davranan Önder Apo, PKK ve Kürt halkıdır.

 

Yaşananlar yerel seçimleri bu kez daha önemli hale getirdi. Seçmen geçmişte yerel seçimlerde oyunu milletvekili seçimlerindeki tercihlerine uymayacak şekilde kullanmıştır sıklıkla. Buna rağmen, AKP’in oylarının düştüğü, muhalefetin oylarının yükseldiği algısının yaratılmasına yol açacak bir sonuca iktidar partisinin tahammülü yoktur. Bu nedenle AKP oy limitlerini zorlama yolunu seçecektir. Eğer çok daha yıkıcı gelişmeler yaşanmazsa yerel seçimler kıran kırana geçecek diyebiliriz.

Seçmen tercihlerinin iktidar partisinden yana olan ağırlığını koruması siyasal alanda kalıcı sonuçlar yaratacağından, tüm partiler (ve siyasal alanda etkin olan güçler) adına yerel seçimler bu kez çok daha yakıcı bir öneme sahip. Sosyalistleri bir kenara bırakarak, diğer partiler adına gelişmeleri okumakta fayda var.